مقدمه نوشتار

خلقت موجودات زنده و آدم به عنوان اولین انسان تکامل یافته فکری و عقلی روی زمین در ملل مختلف با افسانه های شبیه اسطوره ها و به قول قرآن اساطیر الاولین، افسانه های دروغین مطرح شده است. من در این نوشتار با دو نوع طرز تفکر در تکامل موجودات و آدم که ذهن ما مسلمانان را به خود مشغول داشته و هنوز نتوانسته ایم به نظر واحد نسبت به درک آیات قران برسیم می پردازم. دلیل اینکه در مورد خلقت انسان و هفت آسمان که مجموعه حیات در زمین است اختلافات زیادی دامن گیر آیات متشابه قرآن شده که اکثریت آنها به پدیده حیات اشاره کرده اند، توقف طرز تفکر ما از صدر اسلام تا کنون است. آیات قرآن به طور بسیار واضح مطالب را بیان فرموده، از آنجائیکه ما در ذهن خود به یک باور کهن رسیده ایم و حاضر نیستیم از آن باور دست بر داریم و نسبت به آن تعصب داریم ، آیات متشابه قرآن را به نفع تصورات ذهنی خود تفسیر می کنیم. گذشتگان صدر اسلام و قرن ها بعد که اساس تفسیر آیات متشابه که ریشه در علوم طبیعی دارند  را بر پایه امثال ابن عباس بنا گذاشتند برای ما محترم هستند ولی آنها بر اساس ذهنیت حاکم در آن دوران تفسیر کردند و ما همه آنها را بدون تغییر بر باور خود نشانده ایم و با تعصب بر آن ها پافشاری می کنیم و برای توجیه خود انگشت اتهام را به سوی علوم طبیعی گرفته ایم که نظریه ها در حال تغییر هستند و قابل استناد نیستند، بنابراین علم در دین کاربرد ندارد. غافل از آن هستیم که گذشتگان ما با برداشت های حاکم در آن دوران (علم روز) آیات متشابه را تفسیر کردند. برداشت های حاکم در آن دوران در اخترشناسی بر نظریه بطلمیوس یا زمین مرکزی و در خلقت موجودات زنده و انسان بر فرضیه ثبوت انواع یا فیکسیسم استوار بود و تفاسیر آیات متشابه هم بر همین فرضیه های حاکم بنا شد. بر اساس این فرضیه تمامی جانداران به همین صورت و شکل که دارند مستقل خلق شدند یعنی به صورت خلق الساعه پدیدار شدند و آدم هم مطابق داستان های مطرح شده در تورات چنین خلق شد، خداوند ملائکه را فرمود بروید گل بیاورید می خواهم با دستان خودم آدم را از گل خلق کنم به جزئیات داستان ها نمی پردازم نکاتی که بر باور بسیاری از تفسیر کنندگان فعلی قرار گرفته را خلاصه عنوان می کنم. خداوند با خاک گل درست کرد و گذاشت گل ور بیاید و متعفن و بدبو شود و با آن هیکل آدم را ساخت و گذاشت خشک شود و سپس در آن روح دمید و آدم زنده شد و حوا را هم از یک تکه گل آدم خلق کرد. این تفکرات همه از اسرائیلیات بر باور ما نشسته و آثار آن هم در ترجمه و تفسیر ها آشکار است. نمونه آن در ترجمه آیه و لقد خلقنا الانسان من صلصال من حما مسنون می توانیم مشاهده کنیم. ترجمه می کنند همانا انسان را از گلی متعفن و بد بو خلق کردیم. در زمین اولیه تا حدود سه میلیارد سال بعد همه سنگ بود و خاک پیدا نمی شد که خداوند با آن گل درست کند و بگذارد بدبو شود. من از دیدگاه نظر گذشتگان به آیات قرآن نگاه نمی کنم و علوم طبیعی و آیات متشابه را به عنوان مستندات نظر خودم بیان می کنم. بحث ما تکامل داروین و تکامل قرآن است و مبنای مقایسه هم آیات قرآن، علم زیست شناسی و پیدایش حیات است. نظریه تکامل داروین در جزئیات نارسایی فراوان دارد ولی در کلیات مورد تایید علم است. من سه اصل تکامل را در مد نظر دارم و باید در روند بررسی به آن برسیم