مقدمه نوشتار
بسیاری از کلمات مهم آیات متشابه در خلقت انسان با دید تصورات صدر اسلام معنی شده که امروزه با رشد آگاهی و علم این کلمات و تفاسیر بر اساس کلمات معنی شده در صدر اسلام برای انسان های اهل دانش و تفکر و علم روز گمراه کننده است و منبع خوبی برای خدا ناباوران است که تفاسیر و نظر گذشتگان را عین کلام خدا بر افکار پیروان خود قالب می کنند و بهره خود را می برند.
کلام خداوند منحصر به زمان خاصی نیست که ما باور کنیم که معنی کلمات همان است که در صدر اسلام که قرآن نازل شد و اینکه قرآن برای مردم آن زمان و با فهم و آگاهی آن دوره نازل شده بنابراین هر آنچه گذشتگان تفسیر کردند درست است و نباید به لغویون جدید ( کسانی که کلمات را با دید علم روز بیان می کنند البته آیات متشابه) میدان داد. سخن درستی نیست. علم مخلوق خدا است و خداوند عالم است یعنی به علم که خود خلق کرده آگاه است. پس چرا برخی مطالب با تفسیر کهن مطابق علم روز نیست. دلیل برداشت ما از قرآن مطابق برداشت ابن عباس در صدر اسلام است. دلیل گریزان بودن فقها از علم روز ترس از خدشه دار شدن باور آن ها است. ما عقیده داریم که کلام خدا متعلق به همه زمان ها است. بنابراین باید با نگاه علم روز به آیات متشابه نگاه و قرآن را با قرآن تفسیر کرد و علم روز هم آیاتی از خداوند است و برای فهم باید از آن استفاده کرد. ما وقتی نفس واحده را آدم معنی کنیم که زوج او از خود آدم درست شد. تمامی مفاهیم خلقت انسان را زیر سوال می بریم و لطمه بزرگی به قرآن وارد می کنیم. آیه وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ یک نمونه از آیاتی است که برای بسیاری یفقهون نشده واز این جهت است که معنی های مختلفی از آن نگاشته شده است. در حقیقت معنی و تفسیر قاطی شده است. تعدد برداشت از نفس واحده، انشاء، مستقر ومستودع معنی و تفسیر های متعددی ایجاد کرده است. ما با مقایسه علم روز و سایر آیات سعی می کنیم مفهوم این آیه را بفهمیم. چرا در پایان آیه قد فصلنا الآیات لقوم یفقهون را آورده است. برای اینکه رمز علمی در آن نهفته که باید کشف کرد تا فهمیده شود. این گونه آیات را به تفصیل برای کسانی که اهل فهم هستند بیان می کنیم.
خلقکم من تراب ثم من نطفه در روند تکامل انسان